Smyrna Antik Kenti’nde sürdürülen kazılardan çıkarılan tarihi yapıtların, müze vitrinindeki görünümüne kavuşarak sanatseverlerle buluşması uzun ve yorucu bir süreç gerektiriyor.
Kazılarda çıkarılıp kasalara alınan buluntular, topraktan arındırıldıktan sonra yıkanıyor.
Laboratuvara alınan yapıtların modülleri, ilişkin oldukları periyoda nazaran ayrıştırılıyor.
Restoratörlerin ele aldığı yüzlerce yıllık yapıtların modülleri titizlikle birleştiriliyor.
Eserlerin az olup olmamasına, kıymetine yahut bulunan kesimlerin bütünde oluşturduğu hacme nazaran tarihi kesimlerin konservasyon materyaliyle tamamlanma süreci başlatılıyor.
Özenli ve uzun süren çalışmanın akabinde kıymet biçilemez nitelikteki eserler, müzenin vitrinindeki yerini alıyor ya da gelecek yüzyıllara miras olarak aktarılmak üzere depolara kaldırılıyor.
Kazı Heyeti Başkanı, İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Türk İslam Arkeolojisi Ana Bilim Kolu öğretim üyesi Doç. Dr. Akın Ersoy, alandaki çalışmalarda Helenistik Dönem’den Cumhuriyet’in kuruluşuna kadar olan süreci kapsayan kıymetli buluntulara rastladıklarını ve bunları hafriyat alanındaki iki onarım laboratuvarında değerlendirdiklerini söyledi.
“450 KASA MATERYALE ULAŞTIK”
Kazıda her yıl 450 kasa gerece ulaştıklarını tabir eden Ersoy, “Buluntular kasalarda biriktiriliyor sonra da yıkanıyor ve ayrıştırma devrinden geçiyor. Ayrıştırmanın akabinde örneğin bir kabın yüzde 50’den fazlasına ulaştığını gördüğümüzde onları laboratuvarlarımızda bir ortaya getirmeye çalışıyoruz. Bir kabın yüzde 80’ini ortaya çıkardığımız takdirde yüzde 20’sini de tamamlayarak tam bir nesne haline getirmeye çalışıyoruz. Yaptığımız tamiratların da görünür olmasını istiyoruz” dedi.
Çalışmaları kent merkezinde yürüttüklerini hatırlatan Ersoy, bu hafriyatlarda farklı periyot yerleşimlerine ulaştıklarını lisana getirdi.
Ersoy, şunları söyledi:
“Katman katman yeni yerleşimler ortaya çıkıyor. Helenistik Dönem’den günümüze kadar geçen sürece ilişkin izler var. Bu da 2 bin 500 yılı bize anlatan buluntular demek. Biz bu buluntuların her devrine hürmet göstererek bir ortaya getirmeye çalışıyoruz. Laboratuvarda yalnızca seramik nesneler değil, metal nesneler, heykel kesimleri, kabartmalar, yazıt modülleri da işleniyor. Onarım laboratuvarında çok küçük modüller birleştirilebiliyor. Yıllarca emek verdiğiniz bir nesnenin tüm hafriyat grubunun elinden, emeğinden geçerek bir yerde sergileniyor olması gurur verici bir şey. Onun üstünde zira bir alın teri var. O bir periyodu anlatıyor bize. O periyoda birinci siz dokunmuşsunuz, hasebiyle bu haz verir. Onun bir de sergilendiğini ve diğerleriyle paylaşıldığını görmek de o hazzı bir kat daha artırıyor.” (AA)